Wat kan “het recht” doen aan de “sociale ongelijkheid”? Of houdt het eerste de tweede in stand? Wat een kanjers van vragen. Het antwoord kan immers om het even waar liggen op de as tussen “alles” en “helemaal niets” afhankelijk van wat je allemaal in die enorme containers stopt of niet. Mijn punt is dus dat er iets grondig mis is met de vraag als dusdanig. Mijn eerste reactie was dan ook om niet te participeren aan het begrafenisnummer van Tegenspraak en de boot af te houden. Maar dat zou te gemakkelijk geweest zijn. Tenslotte ben ik deel van het verhaal dat met dit Cahier wordt afgerond. Het is ook mijn verhaal. Ik ga dan ook proberen mijn punt te maken door een deel van mijn persoonlijk denktraject te verhalen, waardoor één en ander, hoop ik toch, moge duidelijker worden. Deze tekst gaat dus niet over “recht en sociale ongelijkheid” maar veeleer over de dikwijls grof overschatte rol van het recht ten aanzien van grote vraagstukken. “Het Recht” is alvast niet de Atlas die de democratische wereld op zijn schouders draagt, die behoedt, beschermt en vormgeeft. Het is veel concreter en beperkter: recht is een vorm van handelen, een sterk gekenmerkte praktijk die alleen aan het werk kan gezien worden in concrete situaties. Een pragmatische benadering dus. Wat kan er überhaupt van het recht worden verwacht?