Książka podzielona jest na pięć rozdziałów. Układ treści został podporządkowany podejściu sieciowemu, zasobom niematerialnym oraz koncepcji audytu organizacyjnych zasobów niematerialnych. Pierwsze dwa rozdziały mają charakter teoretyczny. W rozdziale pierwszym omówiono teoretyczne ujęcia sieci w kontekście organizacyjnym, w tym założenia teorii sieci, teorii aktora-sieci oraz teorii działalności. Wybór tych teorii podyktowany był przedmiotem badań, którymi są zasoby niematerialne organizacji oraz proces audytowania tych zasobów. Stąd nawiązanie również do teoretycznych podejść opartych na zasobach. Zasoby niematerialne są analizowane w tej książce za pomocą analizy sieci organizacyjnej, która została tutaj szczególnie wyeksponowana. Omówiono również analizę sieci społecznej oraz dynamicznej. Rozdział drugi ma charakter koncepcyjny. Autorka podjęła próbę opracowania meta-modelu audytu organizacyjnych zasobów niematerialnych, powstałego na bazie już istniejących koncepcji audytu informacji, wiedzy i kapitału intelektualnego. Ważnym elementem wypracowanego meta-modelu są sieciowe mierniki wykorzystane w audycie zasobów niematerialnych. W metodycznej części badań własnych omówiono przedmiot, pytania i cele badawcze. Przedstawiono kompleksową metodykę badań ze szczególnym uwzględnieniem większej liczby przypadków do badań w przyszłości, które uprawniałyby badacza do empirycznej weryfikacji metodyki audytu zasobów niematerialnych. W ramach wybranego studium przypadku wskazano jedynie na możliwą egzemplifikację hipotez sformułowanych w oparciu o rozumowanie abdukcyjne, aby zobrazować podstawowe narzędzia badań sieciowych, jednak z uwzględnieniem celów i zakresu audytu zasobów niematerialnych badanej firmy. Hipotezy nie dotyczą weryfikacji metodyki audytu zasobów niematerialnych, odnoszą się do procesu badawczego o podłożu społecznym, którego przedmiotem są zasoby niematerialne i ich wykorzystanie. Metody badawcze podzielono na jakościowe, ilościowe oraz sieciowe. Te ostatnie wymagają nieco innego podejścia. Część empiryczna odnosi się do wyników oraz wniosków z audytu organizacyjnych zasobów niematerialnych. Wyniki podzielono ze względu na wielopoziomowe ujęcie sieci (cała sieć, diady, węzły). Zaakcentowano też zmiany pozycji aktorów w sieci informacji i wiedzy, co stanowi element symulacji sieci i jej dynamicznego ujęcia. Zaprezentowano też zmiany w wykorzystanych miernikach po usunięciu prominentnych węzłów (wiedzy, zadań i zasobów). Zaprezentowano wnioski odnoszące się do powstałej koncepcji metodyki audytu zasobów niematerialnych oraz jego egzemplifikacji w oparciu o wybrane studium przypadku. Autorka wyraża nadzieję, że opracowanie nowej metodyki audytu organizacyjnych zasobów niematerialnych, uporządkowanie teoretycznych aspektów dotyczących poszczególnych audytów, ich definicji, różnic czy podejść do identyfikowania i analizowania zasobów niematerialnych stanie się cennym wkładem poznawczym zarówno na polskim rynku wydawniczym, jak i anglojęzycznym.